Doneren
Tigist in het vluchtelingenkamp

Tigist uit Tigray is op de vlucht: 'We zagen mensen sterven'

“Samen met mijn moeder en zus ben ik naar een vluchtelingenkamp in Amhara gevlucht”, vertelt de veertienjarige Tigist Belay uit Tigray, de noordelijkste provincie van Ethiopië. “Maar mijn vader is er helaas niet bij. Ik mis hem heel erg.”

29 maart 2022

Tigist vluchtte samen met haar moeder en zus voor het geweld in Tigray. “Toen we moesten vluchten, was mijn moeder erg bang”, vertelt ze. “We hoorden geweerschoten. Onderweg zagen we mensen sterven. Mijn moeder bedekte mijn gezicht met haar hand. Ik denk er nog veel aan, vooral ‘s nachts.” 

Terwijl Tigist haar verhaal doet, komt haar moeder aanlopen. Ze begint meteen te huilen. Ze vertelt dat ze met haar dochters moest vluchten en dat ze niks konden meenemen. “Het was verschrikkelijk onderweg”, zegt ze. “Ik ben blij dat mijn dochters nog leven, maar ik heb nog steeds last van de gevolgen. Ik kan niet goed meer horen en ik heb overal pijn.”

Het geweld in Tigray is de afgelopen maanden flink toegenomen. Vanwege de gevechten tussen Ethiopische regeringstroepen en de regionale overheid van Tigray zijn 68.000 mensen op de vlucht geslagen naar buurland Sudan. Zo'n 100.000 Ethiopiërs zijn ontheemd in eigen land - waaronder Tigist. Daarnaast vangt Ethiopië ook nog eens bijna 100.000 vluchtelingen uit Eritrea op.

Enorm gemis

Tigist zit met haar moeder en zusje in een vluchtelingenkamp in de naburige provincie Amhara. Haar vader is naar Tigray teruggereisd. Hij is handelaar in meel en kleding, maar heeft ook land en vee. Het gezin was erg bezorgd om de dieren. Tigist weet niet hoe het nu met hem is. “Ik mis hem, en mijn vriendinnen ook”, zegt ze. “En mijn school. Daar kan nu niet naartoe.”

Door het aanhoudende geweld in Tigray is het steeds lastiger om de vluchtelingenkampen te bevoorraden. Het voedsel raakt op en steeds meer mensen lijden honger.

Tigist met moeder en zus

Leven oppakken

“Ik was erg blij dat we geld van ZOA kregen”, vertelt Tigist. Van het geld kocht haar moeder eieren, tomaten, knoflook en shiro: kruiden waar vrouwen een sausje van maken om bij de injera te eten. Haar moeder verkoopt nu dit pannenkoek-achtige brood, dat ze maakt van de graansoort teff.

Ondanks alle ellende die ze op haar vlucht heeft meegemaakt, houdt Tigist de moed erin. “Zodra het weer veilig is, wil ik dolgraag terug naar Tigray”, zegt ze. “Ik zou zo graag ons leven daar oppakken. Weer naar school gaan. En mijn vriendinnen zien!”

Hoe wanhopig moet je zijn om alles achter je te laten. Op weg naar onzekerheid, in de hoop dat vluchten veiliger is dan blijven. We zijn er voor Tigist en haar familie. Met jouw steun bieden we hen noodhulp zoals onderdak, voedsel, schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen.

Geef uit je hart voor mensen op de vlucht