Het epicentrum van de aardbeving op 28 maart was in Myanmar, dicht bij Mandalay. De stad is dan ook hard getroffen. Daw Soe Soe had samen met haar man en zeven kinderen een huis met meerdere verdiepingen in de stad. Door de aardbeving is haar huis onbewoonbaar geworden. Het staat er nog wel, maar het instortgevaar is te groot om terug te keren.
Daw Soe Soe zag buren verdwijnen onder puin na aardbeving Myanmar
Ze ziet het met eigen ogen gebeuren: de impact van de aardbeving in Myanmar. Zelf woont Daw Soe Soe (53) met haar man en zeven kinderen in Mandalay, een stad in het midden van het land. Daar zijn veel huizen ingestort. Ze vertelt: "Ik zag zo'n zeventien mensen onder het puin verdwijnen en we konden niks doen om ze te helpen."
8 april 2025
Onderdak in nabijgelegen klooster
Tijdens de beving is ze samen met haar gezin gevlucht naar het terrein van een klooster in de buurt. Daar slapen ze nu nog steeds op matjes die ze van de monniken mogen lenen.
Huilend vertelt ze over het moment dat de aardbeving haar stad trof. "Het ging allemaal zo snel op de dag van de aardbeving. We zijn meteen naar buiten gerend. Op zoek naar veiligheid. Mijn zoon sliep nog en ik was aan het koken toen het gebeurde. Gelukkig hebben we het allemaal overleefd."
Mensen bedolven onder puin
Ze realiseert zich maar al te goed dat het ook heel anders had kunnen aflopen. "Ik zag voor mijn ogen zo'n zeventien mensen onder het puin van instortende huizen verdwijnen. Ze waren een verjaardagsfeestje aan het vieren. Ook op het moment dat we de straat over renden, zagen we huizen instorten. Mensen zaten vast onder het puin en we konden ze niet helpen. Dat voelde vreselijk."
Haar eigen huis stortte niet in, maar dat betekent niet dat ze terug kan. "Het is te gevaarlijk. Huizen hier zijn dicht op elkaar gebouwd. De kans dat ons huis alsnog instort is te groot."
Afhankelijk van anderen
Doordat ze niet kan terugkeren naar haar huis en niks kon meenemen toen ze het moest verlaten, weet ze niet hoe ze haar leven weer kan opbouwen. Het raakt Daw. "We zijn altijd zelfvoorzienend geweest en nu zijn we afhankelijk van hulp. Ik kan niet koken voor mijn gezin en we durven het nog niet aan om de straten op te gaan."
Ze vervolgt: "Gelukkig worden er af en toe voedselpakketten geleverd. Onze buren hebben ons ook nog een pakket gekregen dat ze over hadden. Zelf eet ik er niet van, want ik wil dat mijn kinderen genoeg te eten hebben. We moeten weer vanaf nul beginnen met het opbouwen van ons leven."
Onzekerheid bij de bevolking
De zorgen die Daw heeft, deelt ze met duizenden landgenoten, weet Yasmijn de Boer, die voor ZOA in Myanmar werkt. "De behoefte aan onderdak, schoon drinkwater en financiële steun is enorm in Myanmar. De omvang van de ramp is groot, en de onzekerheid onder de bevolking blijft groeien. Mensen weten niet of ze veilig terug kunnen naar hun huizen en hoe ze de komende dagen moeten overleven."
De aardbeving komt bovenop het leed waar veel Myanmarezen al mee te maken hadden. Veel geweld en een grote economische crisis zorgen ervoor dat mensen in Myanmar bijna niets hebben om te overleven.
ZOA helpt in Myanmar
ZOA helpt in het getroffen gebied met verschillende dingen. Zo geven we bijvoorbeeld financiële steun in de vorm van cash. Hiermee kunnen de gezinnen zelf kiezen wat ze het hardst nodig hebben. Daarnaast delen we tenten, muggennetten en andere materialen uit aan mensen die geen veilig onderdak hebben. Verder proberen we reparaties aan huizen te verrichten. We kijken welke huizen nog te redden zijn en bieden deze materialen en technische hulp. Zo geven we mensen weer zicht op de toekomst.
Samen met jou kunnen we noodhulp verlenen aan de slachtoffers van deze aardbeving. Help je mee met een gift? Jouw bijdrage wordt besteed aan hulpverlening in Myanmar én in andere crisisgebieden waar hulp hard nodig is.