De strijd vindt vooral plaats in en rond de hoofdstad Karthoum, maar ook in de regiostaten Darfur en Kordofan. Honderden burgers zijn omgekomen. Steeds meer verhalen van verkrachtingen, platgebrande dorpen en massagraven komen naar buiten. De inflatie is enorm en er is werkelijk gebrek aan alles: water, eten en brandstof.
Het aantal ontheemden neemt toe: nu al ruim 8,2 miljoen. De meesten van hen, 6,5 miljoen, zijn naar veiliger gebieden binnen de landsgrenzen gevlucht. De rest is de grens overgestoken naar buurlanden Egypte, Zuid-Sudan en Tsjaad.
Meer dan 6 miljoen mensen zijn één stap verwijderd van hongersnood en ruim 14 miljoen kinderen in Sudan hebben humanitaire hulp nodig, zeggen VN-organisaties.
In het relatief veilige oosten van Sudan startte ZOA daarom meteen met een noodhulpprogramma. Veel mensen zoeken daar hun toevlucht, in Gedaref. In die regio woonden al veel vluchtelingen uit Ethiopië. ZOA helpt met schoon drinkwater, voedseldistributies, onderdak en hygiënepakketten. Omdat de gevechten onverminderd door gaan, is noodhulp voorlopig nog hard nodig.
Droogte
Toch kijkt ZOA ook vooruit, en wil bijdragen aan het voorkomen van een mogelijke voedselcrisis. In Gedaref zijn ZOA medewerkers bezig met het ondersteunen van boeren. Door hen zaaigoed en trainingen te geven voor het regenseizoen begint, is de kans groter dat er later in het jaar nog genoeg voedsel beschikbaar is.
Voor het conflict uitbrak, stonden boeren in Sudan al voor grote uitdagingen omdat het een heel droog land is. Schaarste van grond en water op een groeiende bevolking: dat betekent strijd. Conflicten tussen landbouwers en veehouders zijn hiermee aan de orde van de dag en escaleren geregeld tot gewelddadigheden.
De uitdagingen zijn immens:
- Sudan is een droog land met tegelijkertijd een groeiende bevolking;
- De kwaliteit van de grond gaat achteruit, omdat de schaarse grond zelden de gelegenheid krijgt om braak te liggen;
- Houtkap ten behoeve van brandstof veroorzaakt ontbossing;
- Klimaatverandering brengt onregelmatige regenperioden met zich mee.
Traditionele gemeenschappen zijn zo beschadigd dat het oplossen van kleine conflicten al niet meer haalbaar lijkt. Ook lokale en regionale overheden hebben zelden de kennis en capaciteit om conflicten op te lossen of te voorkomen dat situaties uit de hand lopen.
