Terug in Nederland zie ik een samenleving waarin mensen in toenemende mate alleen voor zichzelf opkomen. Groepen die om het hardst schreeuwen en rellen om gehoord te worden, maar is er ook nog iemand die luistert? Het gaat steeds vaker om mijn belang, mijn welvaart, mijn gelijk. Er wordt bezuinigd op ontwikkelingssamenwerking, waarbij minister Klever van Ontwikkelingshulp in een debat hardop zei: 'Dit kabinet heeft er op basis van de verkiezingsuitslag voor gekozen om in Nederland goede dingen te doen en de lasten te verlichten. En dat geld moet ergens vandaan komen, in dit geval uit mijn begroting.' Hiermee lijken we niet meer te streven naar een bepaalde verbondenheid, maar naar geld en hebzucht.
Column Joep van der Spek: Ontmoeting in Indonesië
Joep van der Spek is ambassadeur van ZOA. Hij schreef een column over een bijzondere ontmoeting tijdens een reportage in Indonesië.
18 november 2024
focus op welvaart en individualisme
'Niet streven naar rijkdom, maar naar verbondenheid'
Het leven biedt de meest waardevolle lessen op onverwachtse momenten. Op reportage in Indonesië ervoer ik het belang van niet-materialistische geluksmomenten. Een moment waarin mensen niet streven naar rijkdom, maar naar verbondenheid. Tijdens deze reis hadden wij leuk contact met de medewerkers van ons hotel. Het hotel lag ver buiten een toeristisch gebied en het personeel woonde in kleine gemeenschappen in het bos en had het niet breed. Na werktijd werd er gedanst op live muziek en de manager gaf mij tijdens het uitchecken een geschenk voor mijn kinderen.
Een organisatie als ZOA laat me echter zien dat er nog hoop en eenheid schuilt in onze samenleving. In bijvoorbeeld Oekraïne en de Democratische Republiek Congo werkt ZOA niet alleen om hulp te bieden, maar aan echt blijvende verandering. In Oekraïne helpt ZOA bijvoorbeeld kapotgeschoten huizen winterklaar te maken, zodat gezinnen de kou kunnen trotseren deze winter. In Congo richten de inspanningen van ZOA zich op het helpen van gezinnen bij het opbouwen van een duurzaam inkomen. Deze mensen houden ons een spiegel voor door te leven zonder tastbare bezittingen, terwijl ze toch blijven hopen op een betere toekomst.
Deze verhalen nodigen ons uit om na te denken over onze eigen waarden. Hoe kunnen wij meer de verbinding zoeken? Hoe geven wij de mensen in Oekraïne en Congo het gevoel dat zij niet alleen zijn? In een tijd waarin eenzaamheid en hebzucht op de loer liggen, kunnen wij veel leren van de gemeenschappen die ondanks alles blijven geloven en hoop houden. Als ik terugdenk aan mijn mooiste ervaringen zijn dat eigenlijk altijd herinneringen aan verbindende mensen, zoals de onvergetelijke ervaring met het personeel van ons hotel in Indonesië.
Doneer en help deze kerst mensen in crisisgebieden
Elk bedrag dat je kunt missen maakt veel verschil voor mensen in een crisisgebied. Help je mee? Voor € 75 kunnen we al een gezin helpen met noodonderdak.