Willem hoort het haar nog zeggen. Het was een oude dame, in een opvanglocatie in het westen van Oekraïne, waar ZOA hulp biedt. Het was maart 2022 en haar huis lag in bezet gebied. “Ze zei: Willem, jullie doen goed werk. Maar ik ga naar huis. Ik heb hier geen eigen plek. Ik wil naar mijn huis, mijn bed. Of ik nu hier sterf of daar, het maakt me niet meer uit.”
Zo gezegd, zo gedaan. “Ze is vertrokken”, vertelt Willem. “Met een omweg via Sint Petersburg en Moskou ging ze terug naar haar huis in bezet gebied.” Ook al was ze een van de weinigen die destijds zo’n drastische keuze maakten, haar verhaal maakte hem er opnieuw bewust van: het hebben van een eigen plek is cruciaal.