Overslaan en naar de inhoud gaan
Nedaa bij een soep distributie in Aleppo

‘Ik moet sterk zijn om mijn stadgenoten te helpen’ 

Nedaa Muhimed werkte net drie weken voor ZOA in Syrië toen een hevige aardbeving haar stad, Aleppo, trof. Vol overtuiging is ze sindsdien bezig geweest om noodhulp te verlenen aan haar stadgenoten. “Als je de ervaring zelf hebt meegemaakt, motiveert dat om het allerbeste te geven.”

Nedaa: noodhulpverlener in eigen stad

‘Ik geloof dat morgen beter wordt’

Met haar 32 jaar heeft Nedaa Muhimed al heel wat meegemaakt. Twaalf jaar conflict, een coronapandemie en nu een hevige aardbeving. “We hebben geen tijd om op adem te komen”, hoorde ze een stadgenoot zeggen, toen Aleppo begin februari de genadeklap kreeg. “Die zin brak mijn hart. Het motiveert me om alles te geven wat ik heb. Ik wil mijn stadgenoten er niet alleen voor laten staan.

Nedaa was nog maar drie weken in dienst bij ZOA, toen de aardbeving van 6 februari 2023 haar stad verwoestte. Haar stad, waar na twaalf jaar conflict al zo weinig meer van over was. Na een familiebezoek keerde ze op zondag terug naar Damascus, waar ze voor haar nieuwe kantoorbaan bij ZOA naartoe verhuisd was. Nog geen 24 uur later werd ze wakker van het schudden van haar bed.

“Ik dacht dat ik droomde”, vertelt ze. “Maar toen ik mijn ogen open deed, bewoog mijn bed nog steeds.” Al snel ontving ze via WhatsApp berichten van haar ouders en twee broers in Aleppo: ze waren veilig. Ook haar vier andere broers, die in Turkije wonen, bleken ongedeerd.

Aleppo na de aardbeving

Wanhoop

“Ik had niet meteen in de gaten wat de omvang van deze ramp was”, vertelt ze. “In Damascus voelden we de aardbeving niet zo sterk.” Een dag later was ze onderweg naar Aleppo, om haar ZOA-collega daar, regiomanager Wael Abboudi, te ondersteunen bij het opzetten van noodhulp. Samen met lokale partners gingen ze meteen aan de slag om jerrycans en voedsel uit te delen vanuit opvangcentra.

Intussen verbleef Nedaa’s familie in de tuin naast de moskee, uit angst voor het instorten van hun huis. “Gelukkig konden ze na drie dagen weer terug”, vertelt Nedaa. “Een ingenieur had het huis gecontroleerd en het bleek veilig genoeg.” Hun buren durfden dat niet aan. Twee van hun familieleden waren vermist. Twee dagen na de ramp werden ze levend onder het puin vandaan gehaald.

Toen op 20 februari een tweede aardbeving het gebied trof, moest Nedaa met haar familie opnieuw hun huis ontvluchten. Een nacht lang bracht ze buiten door, tussen huilende, bange stadgenoten die de wanhoop nabij waren.

Nedaa ging de volgende ochtend meteen weer aan de slag. “Als je zelf in zo’n situatie zit, motiveert dat om het beste te geven”, vertelt ze. “Ik moet sterk zijn om mijn stadgenoten te kunnen helpen. Als je zwak bent, kun je niet werken.”  

Noodhulp na de aardbeving

Contant geld

Ruim vier maanden na de aardbeving is Nedaa net weer terug naar haar bureau in Damascus. Inmiddels richt ZOA zich in Aleppo vooral op het verlenen van noodhulp met contant geld, dat mensen zelf kunnen besteden aan dat wat ze het hardst nodig hebben. “Dat werkt heel goed”, vertelt Nedaa. “De één heeft misschien voedsel nodig, maar de ander medicijnen.”

Daarnaast wordt, in samenwerking met lokale bouwkundigen, gewerkt aan het inventariseren van de schade aan huizen. Voor het herstellen ervan kunnen mensen die in aanmerking komen, ook contant geld krijgen.

Nedaa is dankbaar voor de rol die ze mag spelen in de steun aan haar stadgenoten. Voor de oorlog had ze nooit gedacht, dat ze ooit als hulpverlener zou werken. “Ik studeerde mechanische bouwkunde”, vertelt ze.

Zo goed en zo kwaad als het ging, kon ze haar studie afmaken in het deel van de stad dat onder controle van de regering stond. Toen ze als vrijwilliger aan de slag ging voor een lokale hulporganisatie, ontdekte Nedaa dat humanitair werk goed bij haar past.

Nedaa als noodhulpverlener in Aleppo

Gave

“Mijn ouders willen altijd graag andere mensen helpen”, zegt ze. “Zij hebben me die gave gegeven.” Nedaa’s missie is om het lijden van kwetsbare mensen te verzachten. “Ik wil graag een lach op hun gezicht zien.”

Ondanks alles houdt ze hoop voor de toekomst van Syrië. “Ik ben optimistisch”, zegt ze. “Ik geloof dat morgen beter wordt. Dat motiveert me ook om door te gaan.”

Word donateur en maak hulp mogelijk

Als donateur stel je ZOA in staat om bij een ramp direct in actie te kunnen komen met noodhulp. En zodra de situatie het toelaat mensen te helpen bij het opbouwen van een nieuwe toekomst. Je kunt ook als kerk of bedrijf doneren.