Overslaan en naar de inhoud gaan

Het verhaal van Mapindo

Geslagen worden door je man. Je spullen op straat zien staan na een ruzie. Alles alleen moeten doen. Dat was het leven van Mapindo Mauwa (25) uit de Democratische Republiek Congo. Tot er hulp kwam vanuit onverwachte hoek. Nu, een paar jaar later, is haar man niet meer dezelfde persoon als eerst.

Mapindo
Lees meer

Gelijkheid voor Mapindo uit congo

'Mijn man is helemaal veranderd'

De rolverdeling tussen man en vrouw was in het gezin van Mapindo Mauwa (25) uit DR Congo heel simpel. Zij deed al het werk, terwijl haar man niks uitvoerde. Ze voelde zich machteloos in de hele situatie. Nu is dat wel anders. 

Het was een zwaar bestaan voor Mapindo in Kigoma, een klein dorpje in het westen van DR Congo. Met twee schoffels in haar armen ging ze elke dag naar het veld om daar te werken. Haar man liep rustig achter haar aan met lege handen. Op de terugweg droeg ze er ook nog een bundel cassavebladeren bij. Opnieuw droeg haar man niks. 

Deze ongelijke taakverdeling was in het dorp van Mapindo heel normaal. De vrouwen deden al het werk. Zowel thuis als op het veld. "Hij verwierp onze kinderen, omdat het twee meisjes zijn", vertelt ze. "Ook mishandelde hij me en zette mijn spullen op straat. Dan zei hij dat ik maar terug moest gaan naar mijn familie. Ik voelde me machteloos!

Bewustwordingsproject

Op een gegeven moment veranderde de situatie, vertelt Mapindo. "Het dorpshoofd vertelde ons dat ZOA langs kwam om ons te vertellen over een project dat ze hier wilden uitvoeren. Met als doel om bewustwording te creëren over de rolverdeling tussen man en vrouw." 

De man van Mapindo werd uitgekozen als één van de 25 deelnemers. Hij vertelt: "Ik kreeg les over hoe een man voor zijn gezin en vrouw kan zorgen. Zo leerde ik bijvoorbeeld dat hij mijn vrouw niet mocht domineren. Ik kon oude gewoontes loslaten en de huidige cultuur omarmen. Ook heb ik geleerd over de verdeling van de taken onder de man en de vrouw." 

Als herboren

Het was alsof de man van Mapindo was herboren. "Het verschil is enorm. We gaan nu samen naar het veld en hij draagt zijn eigen schoffel. Op de terugweg draagt hij, net als ik, een bundel cassavebladeren."

Ze vertelt dat hij ook helpt met andere dingen. "Als ik hem zeg dat ik moe ben van het werken op het land, dan kookt hij de cassavebladeren voor ons of haalt hij water."

Het verschil met vroeger voelt de man van Mapindo het zelf ook. "Door het project ben ik echt veranderd. Af en toe ga ik naar de stad om eten te kopen. Vroeger kwam ik dan dronken thuis, zonder eten mee te nemen. Dat gebeurt niet meer. Ik koop nu kleren voor haar en ik drink geen alcohol meer. Als ik thuis kom, is ze weer blij me te zien." 

Van binnenuit

Mapindo ziet dat haar man veranderd is van binnenuit. "Hij doet deze dingen vanuit liefde, omdat hij veranderd is door de lessen die hij heeft gekregen. Hij houdt nu van onze kinderen, omdat hij zegt dat God ze ons heeft gegeven. Hij accepteert ze nu volledig." 

Slachtoffer

Het verhaal van Mapindo is niet uniek. Vrouwen en meisjes zijn vaak slachtoffer van gender-gerelateerd geweld door mannen en werkloze jongeren. ZOA helpt deze gemeenschappen met projecten waar ze trainingen geven. Daarin staan de positieve rol van de man en gendergelijkheid centraal. Zo wil ZOA gendergeralateerd geweld verminderen en de waardigheid van vrouwen en meisjes vergroten. 

Gendergelijkheid

ZOA vindt gendergelijkheid heel belangrijk. Het project 'positieve mannelijkheid', waar Mapindo en haar man aan mee deden, loopt in meerdere landen waar andere normen gelden. Vooral in landen waar andere sociale normen over gender gelden dan in Nederland. In die landen worden vrouwen en meisjes vaak gezien als minderwaardig aan mannen en jongens, en echtgenotes worden beschouwd als het eigendom van hun echtgenoten. ZOA streeft ernaar om dit aan te pakken door sociale normen over gender ter discussie te stellen en in te gaan op de specifieke ervaring van vrouwen met veiligheid en straffeloosheid.