Overleven tussen het afval

Na een lange wandeltocht vanuit haar thuisland Venezuela kwam Nathaly de los Angeles Escobar Pineda anderhalf jaar geleden met haar twee jonge kinderen aan in Colombia, in de hoop op een beter leven. Die hoop bleek ijdel. Maar ze geeft niet op.

18 mei 2022

acht uur lopen voor ÉÉn maaltijd

Nathaly zoekt afval om te overleven

“Ik had nooit gedacht dat we in zo’n moeilijke situatie terecht zouden komen”, zegt Nathaly. De alleenstaande moeder uit Venezuela loopt dagelijks over de straten van de Colombiaanse stad Tame om vuilnis te verzamelen, met haar twee jonge kinderen. “We zoeken afval om te overleven.”

Twintig jaar is ze – zelf nog maar net volwassen. En toch heeft Nathaly de los Angeles Escobar Pineda al een hele geschiedenis achter de rug. Nathaly’s partner verliet haar en hun twee jonge kinderen toen ze nog in Venezuela woonde. Ze leefden in armoede in hun thuisland, dat al ruim vijf jaar in een diepe economische crisis verkeert.

Net als miljoenen landgenoten leden ook Nathaly en haar kinderen onder een verstoorde openbare orde en een groot gebrek aan voedsel en medicijnen. Ze zag geen toekomst meer in Venezuela en besloot te vertrekken.

Eén maaltijd

Anderhalf jaar geleden zette ze de stap – letterlijk. Vanuit de staat Lara waar ze woonden, legden Nathaly en haar kinderen meer dan zevenhonderd kilometer af, om uiteindelijk in de Colombiaanse stad Tame verenigd te worden met haar schoonzus. Die bood hen voor een paar weken onderdak.

“Ik moest meteen iets vinden om geld mee te verdienen”, vertelt Nathaly. “Ik koos al snel voor het verzamelen van afval. Ik zoek elke dag tussen het vuilnis dat nog niet is opgehaald naar karton, plastic en metaal. Dat kan ik gescheiden verkopen.”

Iedere dag lopen Nathaly en haar kinderen meer dan acht uur over de straten van Tame, om vuilniszakken te controleren. Aan het einde van de dag hebben ze genoeg verdiend om één maaltijd te kunnen betalen. “Ik had nooit gedacht dat ons leven er hier in Colombia zo uit zou zien”, zegt ze. “Dat we afval zouden moeten zoeken om te kunnen overleven.”

Sprankje hoop

Door de felle zon waar ze dagelijks in lopen, kreeg haar tweejarige zoontje ernstige huiduitslag. Nathaly snelde naar Première Urgence Internationale, een organisatie die gratis eerste hulp verleent aan mensen in nood. Daarmee keerde een sprankje hoop terug in hun leven. Want de hulpverleners die haar zoontje behandelden, verwezen haar naar ZOA.

Nathaly mocht zich registreren voor deelname aan het cash card programma van ZOA, vanwege het lage gewicht van haar kinderen en het gebrek aan geld dat ze heeft om eten te kopen. Zes maanden lang zet ZOA nu iedere maand een bedrag van bijna honderd euro op haar card. Dat kan ze besteden bij geregistreerde kruideniers, restaurants en drogisterijen in de omgeving.

“Deze cash card is zo’n zegen”, vertelt ze blij. “We moesten zo vaak de dag met een lege maag beginnen. Ik kon mijn kinderen geen eens suikerwater als ontbijt geven. Maar nu zijn ze zelfs al aangekomen. We kunnen nu eten wat we vroeger alleen op televisie zagen. Ik ben God zo dankbaar voor ZOA!”

Doneer en help mensen op de vlucht zoals Nathaly

Inmiddels zijn 6 miljoen Venezolanen hun land ontvlucht. Velen van hen hebben dringend hulp nodig. Samen kunnen we zo veel mogelijk van mensen op de vlucht steun bieden. Met cash cards, maar bijvoorbeeld ook met onderdak, sanitair en drinkwater. Help je mee?