Niet dat dát eenvoudig is, geeft Jacolien eerlijk aan: “Het is best confronterend om met elkaar te praten over je begrafenis en het opmaken van een testament, want je wilt de ander niet verliezen. Het is gewoon niet fijn om daarover na te denken. Tegelijk willen we realistisch zijn: er komt een moment dat we er niet meer zijn."
'We zijn dankbaar dat we mogen delen, óók na ons overlijden'
“Het raakt ons heel erg dat mensen honger en dorst lijden en geen onderdak hebben”, vertelt Jacolien van den Steenhoven (54). “Daarom hebben wij, mijn man Mark en ik, ZOA opgenomen in ons testament.”
22 augustus 2024
Mark en Jacolien laten na aan Zoa
'Het geeft veel rust dat we dit goed geregeld hebben'
Aanvankelijk waren Jacolien en Mark er niet zo mee bezig: het regelen van een begrafenis en een testament. “Totdat je ziet dat er mensen om je heen wegvallen en dat er in sommige families stress ontstaat omdat er niets is geregeld. Dat was het moment dat we dachten: we zijn nu allebei in de vijftig, het wordt de hoogste tijd dat we zelf ook iets gaan regelen.”
Steentje bijdragen
Mark en Jacolien dachten eerst goed na over wat ze precies wilden, voordat ze een afspraak maakten bij de notaris. “Omdat we geen kinderen hebben, waren we waarschijnlijk sneller geneigd om onze nalatenschap te schenken aan goede doelen. Eén daarvan is ZOA, mijn voormalige werkgever”, vertelt Jacolien. “Er zijn zoveel crisissen in de wereld en er is zoveel leed, dat we het belangrijk vinden om ons steentje bij te dragen. Om mensen een stukje hoop en een toekomst te kunnen geven, perspectief in hun bestaan. ZOA helpt daarbij met de focus op noodhulp, zoals onderdak, voedsel en schoon water. Bovendien is ZOA een betrouwbare organisatie, dat integer met geld omgaat en daarover verantwoording aflegt. We weten dat donaties goed terechtkomen.”
En dat is bittere noodzaak, weet Jacolien. Ze vervolgt: “Het verschil tussen arm en rijk in deze wereld raakt me heel erg. We zijn ons er niet eens vaak van bewust dat we het zo goed hebben, terwijl andere mensen honger en dorst lijden, op de vlucht zijn, moeten slapen in de verzengende hitte of extreme kou. Hulp is echt dringend nodig.”
Bij de notaris
De tweede stap in dit proces was het contact leggen met een notaris. “Onze notaris bood eerst een verkennend gesprek aan en dat vonden we heel fijn”, vertelt Jacolien. “In dat gesprek heeft ze heel veel uitgelegd over hoe alles in zijn werk gaat en wat er bij komt kijken. Bij een tweede gesprek werd alles concreter gemaakt. Vervolgens stelde ze een concept-testament op. Na akkoord werd de definitieve versie opgesteld, waarna de ondertekeningen volgden. Omdat we geen kinderen hebben en onze broers en zussen ouder zijn dan wij, hebben we de notaris ook gevraagd om executeur te zijn.”
Tips
Welke tips hebben Mark en Jacolien voor mensen die ook overwegen na te laten aan bijvoorbeeld ZOA? “Ten eerste, neem de tijd ervoor en praat er samen uitgebreid over. Geef elkaar ook de ruimte: het is prima als de ander iets anders wil, maar het is belangrijk dat je er allebei voluit achter kan staan. In ons geval waren we het al snel eens over de bestemming van onze nalatenschap. Ten tweede, ga naar een notaris met wie je een klik hebt, want je bespreekt best wel persoonlijke dingen en soms is hij of zij ook executeur. Als je bij een eerste gesprek denkt: ik heb die klik niet, ga dan naar een andere notaris. Ten derde: denk er niet alleen over na, maar kom ook meteen in actie voordat het te laat is. Dit soort dingen wil je niet bespreken als één van de twee bijvoorbeeld ernstig ziek is. Dan heb je wel wat anders aan je hoofd om over na te denken.”
Mosterdzaadje
Ten slotte geeft Jacolien graag mee: “Het geeft veel rust dat we dit goed hebben geregeld. Niet alleen omdat we ons hierover geen zorgen meer hoeven te maken, maar het is ook mooi om te weten dat je iets na kunt laten wat in lijn is met je waarden en visie voor het leven. Ook als je kinderen hebt, is het mooi om je hart hierin te volgen en bijvoorbeeld een kindsdeel te geven aan een goed doel. Ik geloof dat we rentmeesters zijn over deze aarde en dat we zaadjes van hoop mogen planten in mensenlevens. Al is het een druppel op de gloeiende plaat ofwel een mosterdzaadje: God kan daar iets mee en het laten uitgroeien tot een prachtige boom.”