Column Hielke: de twee gezichten van Olenka

Naast dit enthousiasme toont Olenka ook een heel ander gezicht aan me. Ze draagt een groot verdriet met zich mee. Begin dit jaar was ze aan het werk voor ZOA toen ze een telefoontje kreeg met de mededeling dat haar verloofde was gesneuveld aan het front. Een maand eerder had hij haar nog ten huwelijk gevraagd. In één klap lag haar toekomst in duigen.

Wat mij betreft is het simpel. Als je gelooft dat elk mens waardevol is, dan is elke vorm van hulp aan een medemens de moeite waard. Zeker aan een medemens in nood. De bombardementen, de aanvallen – we kunnen het niet stoppen. Maar andersom kan een oorlog of wat voor vorm van kwaad dan ook, onze medemenselijkheid óók niet stoppen. Het is glashelder bewijs van de eeuwenoude kerstboodschap: het kwaad heeft niet het laatste woord. Het licht is sterker dan het duister. De stralende glimlach van Olenka is er een voorbeeld van.  

*Vanwege de privacy is de naam van Olenka gefingeerd.