Haar man, die voor de oorlog een hartinfarct had gehad, is slecht ter been. Dus sleepte Natalia hem mee, in een klein keldertje onder hun schuur. Daar bewaren ze aardappels en weckpotten. “We konden er gelukkig schuilen tegen de hevige gevechten”, vertelt ze.
Het wachten in het vochtige kleine keldertje duurde lang. Ze brachten er zelfs een nacht door. “Toen we de volgende dag voorzichtig weer naar buiten gingen, zagen we dat het huis van de buren in brand stond”, vertelt Natalia. Hun eigen huis was flink beschadigd. Van het dak was weinig meer over.
