Overslaan en naar de inhoud gaan
Natalia Derevianko

‘De gevechten zijn voorbij, maar het gevaar is gebleven’

Het leven van de 69-jarige Natalia Derevianko is voorgoed veranderd sinds de Russische invasie in haar land, Oekraïne. Ternauwernood ontkwam ze aan de granaatscherven. Met hulp van ZOA is haar dak weer dicht. Maar het gevaar blijft.

Natalia kampt met de gevolgen van oorlog 

‘Ik ben zo ontzettend vermoeid’

Natalia Derevianko (69) en haar man wonen net buiten Chernihiv, in het noorden van Oekraïne. Toen de Russische invasie daar begon, schuilden ze eerst nog in huis. Overal waren explosies. “Op een gegeven moment hoorden we een raket aankomen”, vertelt ze. “We konden we niet anders dan naar buiten gaan.”

Haar man, die voor de oorlog een hartinfarct had gehad, is slecht ter been. Dus sleepte Natalia hem mee, in een klein keldertje onder hun schuur. Daar bewaren ze aardappels en weckpotten. “We konden er gelukkig schuilen tegen de hevige gevechten”, vertelt ze.

Het wachten in het vochtige kleine keldertje duurde lang. Ze brachten er zelfs een nacht door. “Toen we de volgende dag voorzichtig weer naar buiten gingen, zagen we dat het huis van de buren in brand stond”, vertelt Natalia. Hun eigen huis was flink beschadigd. Van het dak was weinig meer over.

“Dankzij onze schuilplaats zijn we beschermd tegen granaatscherven die dwars door onze metalen poort gingen”, zegt ze. “We zaten achter een betonnen muur die de scherven tegenhield.” Toch konden ze niet anders dan hun intrek weer in het huis nemen. “Er was instortingsgevaar. Het lekte aan alle kanten en was er ijskoud.”

Van ZOA kregen ze een geldbedrag om hun dak te repareren. Dat deden ze met hulp van buurtbewoners. “We kunnen nu weer veilig in ons huis wonen”, zegt ze. “Daar zijn we erg dankbaar voor.”

Natalia Derevianko

Natalia’s leven is niettemin voorgoed veranderd. Haar zoon is door granaatscherven geraakt en kan daardoor niet meer normaal praten. Twee buren van haar vonden de dood toen ze op een mijn reden, onderweg naar het bos om eetbare paddenstoelen te zoeken.

De gevechten zijn voorbij, maar het gevaar is gebleven”, zegt ze geëmotioneerd. Ze weet niet goed hoe ze verder moet. “Ik ben zo ontzettend vermoeid.”

Samen willen we er zijn voor Natalia en duizenden anderen die de meest vreselijke dingen meemaken door een oorlog of ramp. Met jouw gift kunnen we helpen met onderdak, schoon drinkwater en voedsel. Help je mee?

Doneer en help mensen die lijden door rampen en conflicten

Je eerste nacht op een veilige plek, na dagenlang vluchten door oorlogsgebied. Een smakelijke maaltijd na maanden van voedselschaarste. Je kinderen zien opleven na de hulp van traumadeskundigen. Dat verschil maakt jouw gift en onze hulp voor mensen in gebieden met rampen en conflicten. Help je mee?