Het extra bord op de tafel is een Joodse traditie die laat zien dat er rekening wordt gehouden met de onverwachte komst van Elia of de onbekende profeet. Deze maand herdenken we de komst van de profeet die lange tijd onbekend was: Jezus Christus.
Terwijl we ons hier in Nederland voorbereiden op fijne kerstdagen, is december in veel ZOA-landen helemaal geen bijzondere maand. Eind november sprak ik in Liberia met collega Bernadette, die dit jaar voor de vierde keer kerst in de zomer viert. Dat betekent: zweten in de zon met de grote, kitscherige kerstboom bij het exorbitante hotel aan de hoofdstraat van Monrovia als enig teken dat het kerst is.
Bernadette is niet de enige ZOA-medewerker die deze tijd van het jaar zonder familie door moet brengen. Veel van onze collega’s vieren de geboorte van Jezus ergens in een crisisgebied; in de zoveelste bui tijdens een regenseizoen of ergens binnen, omdat het ‘s avonds buiten te gevaarlijk is. Zonder schoonfamilie, eindeloze kerstnummers en overdadige maaltijden, maar ook zonder mooie kerkdiensten en de verbinding die kerst vaak biedt. Het zal soms toch best eenzaam zijn.
Ik vind het helemaal niet zo’n gek idee dit jaar met kerst maar eens een extra bordje op tafel te zetten. Ter ere van ‘de onbekende Profeet’ die tweeduizend jaar geleden geboren werd en zomaar onverwachts weer terug kan komen. Maar ook als een teken dat we denken aan al die mensen die dit jaar kerst in hun eentje vieren. Omdat ze anderen willen helpen.
Het bord en de stoel hier in Nederland blijven dan misschien leeg. Maar in ons hart zijn al die mensen toch een beetje bij ons.
Jilke Tanis is zelfstandig journalist en daarnaast werkzaam voor ZOA. Onlangs bezocht ze ZOA-projecten in Liberia en Irak.