Jolanda Dekker (41) is collecteorganisator in Gorinchem met drie wijkhoofden en circa vijftig collectanten. Ze is enorm gedreven om het werk van ZOA te steunen. “Ik zeg altijd: liever één straatje, dan helemaal niet. Iedere euro telt.”
Collecte organisator Jolanda Dekker
“Juist door met de collecte bezig te zijn, word ik me er weer van bewust hoe goed ik het zelf heb. Ik kan mijn kinderen eten geven en heb een dak boven mijn hoofd. Die hele basale dingen gun ik iedereen. Je zal maar net op de verkeerde plek in de wereld wonen…”
“Ik vind het heel erg als mensen alles zijn kwijtgeraakt, bijvoorbeeld door een oorlog of een aardbeving. Ik kan me vervolgens indenken dat je, als je wanhopig bent, heel blij wordt als iemand een tent of eten komt brengen. Verder laat ik het graag aan ZOA over, want vanaf hier kan ik niet bepalen waar de nood het hoogst is. Het is fijn dat ZOA kan zeggen: de hulp is voor die mensen in dat land. Dan blijft het voor mij overzichtelijk.”
"Dat zit wel een beetje in me: ik wil me graag openstellen voor wat er gebeurt in de wereld. Tegelijk wil ik eerlijk zijn: het is met pieken en dalen. Soms raakt het leed van vluchtelingen op de achtergrond. Maar misschien is dat ook wel goed: dan schrik je weer als er iets gebeurt, zodat je in actie komt.”
“Wil je iets geven aan ZOA Vluchtelingenwerk? Mensen vragen meestal wat ZOA is en dan leg ik het uit. Ik neem vaak mijn zoontje Hugo van 9 mee. Die zet altijd zijn liefste lach op, heel handig! Ik neem ook weleens mijn oudere kinderen mee. Net zo gezellig en mensen zijn vaak nieuwsgierig waarom hij of zij collecteert. Dat levert weer mooie gesprekken op en zo raakt ZOA als noodhulporganisatie meer bekend.”
Mijn voorganger hield er in 2019 na 15 jaar mee op. Ik was collectant en ben toen door ZOA benaderd, maar ik zei eerst ‘nee’. Ik zag het niet zo zitten, omdat de kinderen wat kleiner waren. Mijn voorganger, die ik persoonlijk kende, zei: ‘Dan stopt het in Gorinchem, want ze kunnen niemand vinden.’ Toen zei mijn man: ‘Wat jammer, zullen we het samen doen?’ Ik zei oké, maar haha, nu doe ik het alleen. Hij haalt wel de collectebussen op in de kerk en zet ze weer terug, waar ze staan opgeslagen.”
Wat is veel tijd? Ik vind dat het wel meevalt. Je kan het werk zelf indelen. Half januari werf ik collectanten. Vanzelf onder de mensen die vorig jaar hebben meegelopen, maar ook via de kerkapp. Er zijn altijd wel twee à drie mensen die reageren met: ‘We gaan collecteren.’ ‘Yes’, denk ik dan, ‘het begin is er.’ Een week of twee later stuur ik vrijwel alle gezinnen in mijn kerk een appje. Het kopiëren en plakken van een appje duurt zo’n drie kwartier, dan heb ik ze allemaal gehad. Daarna ben ik nog wel even bezig om alle appjes te beantwoorden. En in CollecteKracht houd ik bij wie gaat collecteren en wie niet. Krijg ik helemaal geen reactie dan ga ik mensen persoonlijk benaderen. Ook werf ik collectanten op het schoolplein.”
Ik ben ervan overtuigd dat het werven van collectanten voor volgend jaar begint in de collecteweek van dit jaar. Via een speciale appgroep geef ik aan wanneer we langskomen om de collectebussen af te geven. In de collecteweek geef ik via deze appgroep iedere dag een update, want ik kan in CollecteKracht zien wat de opbrengsten zijn van de persoonlijke QR-codes en de digitale bussen. Dat is voor collectanten echt heel motiverend. Het inleveren van de collectebussen doen we vervolgens in de kerk. We maken het gezellig met een kopje koffie of thee en een plakje cake. Collectanten ontmoeten elkaar en wisselen ervaringen uit. Zo wordt het echt een ontmoetingsplek.”
Als je het er eenmaal goed in hebt staan, valt het mee. Dus goed erin zetten en goed bijhouden, dan is het zo gebeurd. Een kind kan de was doen. Bestellen van materialen is ook niet moeilijk als je bijvoorbeeld gewend bent om iets te bestellen bij Bol. Als je dat kan, kun je dit ook. Mijn advies: bestel altijd twee stuks materialen meer dan voor het exacte aantal collectanten. Als iemand zich nog onverwacht aanmeldt, heb je altijd voldoende in huis.
Naast een kind is een tiener meenemen ook heel leuk. Voor jezelf is het veel gezelliger én het gaat sneller, omdat ze ook de deuren afgaan, jij aan de ene kant van de straat en zij aan de andere kant van de straat. Bovendien worden pubers meer maatschappelijk bewust: er is nood in de wereld, maar ik kan iets doen. Mensen vinden het ook leuk als er een puber voor de deur staat.
Ik vind het collectantenboekje een aanwinst. Mijn collectanten vinden het prettig om ‘m ieder even door te nemen. Dan heb je alles weer even scherp en paraat om op pad te kunnen gaan.
