ZOA is er voor mensen als Faris, die moesten vluchten voor geweld. Mensen die nu, naast de puinhopen van hun oude bestaan, een nieuw leven proberen op te bouwen. Mogen zij ook rekenen op jouw steun?
Op de puinhopen van Mosul
De stad ligt in puin. Duizenden mensen verloren hun leven. Maar het leven in Mosul gaat door. En ZOA is er.
5 april 2022
Faris verloor zijn zus en haar gezin
‘Ze dachten dat ze veilig waren’
“Hier stond mijn huis.” Faris wijst op een hoop stenen, vlak naast een half ingestort kerkgebouw in Mosul, Irak. Om er te komen klimt hij over de puinhopen van andere woningen. “En hier stond het huis van mijn zus”, vertelt hij, wijzend op een andere bult puin. “Zij is omgekomen met haar man en vijf kinderen.”
Mosul werd tijdens de bombardementen in 2017 volledig verwoest. Diep onder de brokstokken liggen lichamen. Rond de drieduizend mensen zijn nog altijd vermist.
De kerktoren ernaast viel op Faris’ huis; er bleef niets meer van over. Hij wist te ontkomen en vluchtte met zijn gezin. Zijn zus durfde dat niet aan. “Ze waren te bang tijdens het bombardement”, vertelt hij. “Ze durfden niet naar buiten te gaan en dachten dat ze veilig waren in hun eigen huis.”
Het bleef lang onveilig in Mosul. Pas drie jaar na het overlijden van zijn zus en haar gezin, kon Faris teruggaan om hun lichamen te bergen. De pijn is van zijn gezicht te lezen als hij vertelt over het noodlot van zijn zus en zoveel stadsgenoten, in een van de safe spaces van ZOA in Mosul.
In deze gemeenschapscentra begeleidt ZOA kinderen, vrouwen en mannen bij het verwerken van trauma’s waar ze mee kampen door de bezetting van IS. Kinderen die tijdens de bezetting achterop geraakt zijn op school, worden begeleid bij het inhalen van lesstof. Vrouwen ontmoeten elkaar in de centra en bouwen zo weer een sociaal vangnet op. En ook mannen krijgen psychische ondersteuning.
Faris en zijn gezin brachten een tijd in een vluchtelingenkamp door. Inmiddels zijn ze terug in Mosul. In een andere wijk hebben ze een plek gevonden om te wonen.
