Op geluksdagen kan ze een kopje meel kopen, dat ze met zout water voor haar gezin bereidt. Elke dag opnieuw is het een strijd om zichzelf en haar kinderen te kunnen voeden. Angelina had nooit verwacht dat ze in zo’n penibele situatie terecht zou komen in haar thuisland Zuid-Sudan. Ze had een relatief goed leven samen met haar man in Sudan. Totdat daar in april vorig jaar de oorlog uitbrak.
Op een geluksdag eet Angelina in Zuid-Sudan bloem met water
“In Sudan kon ik tenminste iets met mijn handen doen, voor mezelf en mijn gezin zorgen en iets van mijn leven maken”, zegt Angelina Adel in Zuid-Sudan, die met haar zeven kinderen de oorlog in Sudan ontvluchtte. “Nu is het ontvangen van hulp mijn enige hoop.”
20 juni 2024
Angelina ontvluchtte de oorlog in Sudan
‘Het ontvangen van hulp is mijn enige hoop’
“Vandaag is een ongeluksdag”, zegt de veertigjarige Angelina Adel, moeder van zeven kinderen. "Net als gisteren." Het is niet gelukt om het hout dat ze gesprokkeld heeft te verkopen voor pakweg 40 eurocent. En dus eet het gezin vandaag bladeren van de boom, die Angelina tot een saus kookt.
Emigratie
Angelina was ongeveer 28 jaar oud toen ze samen met haar man en toen nog vier kinderen vanuit hun thuisland Zuid-Sudan naar Sudan emigreerde. Zuid-Sudan leek niet de juiste plek voor hen te zijn, omdat ze geen vee hadden en weinig mogelijkheden om in hun levensonderhoud te voorzien. Hoewel dit betekende dat ze hun familie moesten achterlaten, vertrokken ze naar Sudan, vastbesloten een betere toekomst voor zichzelf en hun kinderen op te bouwen.
Het leek een goede beslissing te zijn. Angelina startte een succesvol bedrijf in het brouwen van witte wijn van sorghum. Haar man werkte als kok in een restaurant. Samen konden ze voor hun groeiende gezin zorgen. Hun jongste drie kinderen werden geboren in Sudan. Nu hebben ze vier meisjes en drie jongens, in de leeftijd van 6 tot 25 jaar. De oudste zoon kampt met psychische problemen en heeft extra zorg en aandacht nodig.
Oorlog
Hun leven werd op zijn kop gezet toen in april 2023 de oorlog uitbrak in Sudan. Het geweld en de onveiligheid stapelden zich op tot de traumatische gebeurtenis waarbij een gerichte aanval van de paramilitairen hun dorp trof. Ze gingen van huis tot huis en moordden en plunderden. Er ontstond veel chaos en de ongewapende bevolking rende alle kanten op, in een poging te ontsnappen.
Die dag in december 2023 was de laatste keer dat Angelina haar man zag. Hij was in het veld en is daar hoogstwaarschijnlijk omgebracht, net als Angelina’s zus, die ook naar Sudan was geëmigreerd. Zij werd in haar huis vermoord.
Terugkeer
Angelina bleef achter. Alleen met haar zeven kinderen. In een vreemd land, verwikkeld in een verschrikkelijk conflict. Na enkele zeer moeilijke maanden werd haar dorp opnieuw het doelwit. Dit keer door luchtbombardementen. Tot overmaat van ramp was haar tweede zoon nu vijftien jaar oud en sterker geworden, waardoor hij een ernstig risico liep om met geweld door het leger te worden gerekruteerd.
Terwijl de vliegtuigen boven hun hoofden vlogen, kwam Angelina tot de conclusie dat ze weinig andere keuze had dan alles achter te laten en terug te keren naar haar geboorteland Zuid-Sudan. Ze verkocht onmiddellijk al haar bezittingen, haar twee bedden, een waardevolle pan, haar kopjes en bestek. Door de haast kon ze niet over een eerlijke prijs onderhandelen. Ze nam alles aan wat iemand haar wilde geven om de reis, met drie vrachtwagens, te kunnen maken.
Hout verzamelen
In Zuid-Sudan zijn ze veilig, dat wel. Maar het is vreselijk moeilijk voor Angelina en haar kinderen om in leven te blijven. Bij aankomst ontdekte ze dat haar ouders waren overleden. Haar twee overgebleven zussen waren nu getrouwd en hadden het dorp verlaten.
Iemand in het dorp bood haar en haar kinderen een logeerkamer aan van krap aan 6 vierkante meter. Vanuit dat kleine kamertje trekt Angelina er nu elke dag op uit om hout te verzamelen in het bos. Vervolgens loopt ze er uren mee op haar hoofd, naar het centrum van het dorp Wanyjok, in de hoop het te verkopen.
Als dat lukt, krijgt ze er niet meer dan 1000 Zuid-Sudanese ponden voor: zo’n 0,40 eurocent. “Maar het is alles wat ik kan dragen”, zegt ze, wijzend naar haar hoofd. “In Sudan kon ik tenminste iets met mijn handen doen, voor mezelf en mijn gezin zorgen en iets van mijn leven maken. Nu is het ontvangen van hulp mijn enige hoop.”
Samen met Dorcas en andere partnerorganisaties voorziet ZOA in voedsel en geld voor 20.000 mensen in Zuid-Sudan. De meesten van hen zijn, net als Angelina, Zuid-Sudanezen op de vlucht voor de oorlog in Sudan.
Zuid-Sudan is één van de vijf landen op ZOA's Vergeten Lijst 2024. De landen mag je weer vergeten, maar vergeet de mensen niet. Zij hebben dringend hulp nodig. Geef jij voor voedsel, water of onderdak?
Doneer en help mensen in vergeten landen
Met jouw hulp zijn we in de vijf landen aanwezig om te helpen. We zorgen voor drinkwater, voedsel en een veilige slaapplek voor zoveel mogelijk mensen. Alleen al onze aanwezigheid geeft hen hoop en het gevoel dat ze er niet alleen voor staan.