Die blijvende invloed is bijvoorbeeld terug te zien bij de waterprojecten in het noorden van het land. “De gemeenschappen daar hadden generaties lang geen toegang tot schoon water”, vertelt Mike. “Dankzij ZOA hebben ze dat nu wel. En ook al zijn we weg, de waterzuiveringsinstallaties blijven nog jaren functioneren.”
ZOA is weg uit Colombia, maar de impact blijft
"Duurzame impact: dat is wat ZOA achterlaat in Colombia", concludeert Mike Boomer. Tot voor kort leidde hij het werk van ZOA in het Zuid-Amerikaanse land. Het noodgedwongen vertrek van ZOA uit Colombia kwam als een klap, maar de invloed van het werk is blijvend.
29 september 2025
Innovatieve hulp
Na zes jaar intensief werken heeft ZOA het programma in Colombia dit jaar moeten beëindigen. De oorzaken: het wegvallen van Amerikaanse fondsen, onzekerheid binnen het Nederlandse ontwikkelingsbeleid en een wereldwijde trend van afnemende noodhulpfinanciering. Wat begon als een tijdelijke stop in februari, werd enkele weken later definitief.
“Het was een onaangename verrassing”, vertelt Mike Boomer, landendirecteur van ZOA Colombia. “Van de ene op de andere dag viel alles weg. Eerst dachten we: dit is tijdelijk. Maar het werd al snel duidelijk dat we echt moesten stoppen.”
Sinds de start in 2019 werkte ZOA in Colombia aan innovatieve en levensveranderende hulp voor kwetsbare bevolkingsgroepen.
Verschillende projecten
Op het moment dat de beslissing werd genomen om te stoppen in Colombia liepen er verschillende projecten. Zo werden er waterzuiveringsinstallaties op zonne-energie gebouwd in de noordelijke woestijngebieden, waar al generaties lang geen schoon drinkwater beschikbaar was.
Verder bood ZOA noodhulp en onderdak aan Venezolaanse vluchtelingen die soms duizenden kilometers te voet aflegden zonder voedsel of bescherming. “We werkten in gebieden met hoge risico’s, waar onze hulp letterlijk levens redde”, legt Mike uit. “We hielpen met het verstrekken van contant geld aan de mensen die dit het hardst nodig hadden zodat ze zelf konden voorzien in de eerste levensbehoeftes en daarnaast distribueerden we voedsel aan duizenden Colombianen en Venezolanen.”
In zes jaar tijd bereikte ZOA meer dan 65.000 vluchtelingen die onderweg waren, verspreid over veertien veldkantoren op een gebied van 1.600 kilometer. “Mensen wisten ons te vinden. Ze kwamen dagelijks naar onze kantoren. We gaven hoop,” zegt Mike.
Blijvende impact
Nu zijn de kantoren gesloten. Toch heeft ZOA blijvende impact kunnen maken, concludeert Mike. Naast de watervoorziening zijn ook de andere projecten goed afgesloten. “We hebben de projecten beëindigd zonder dat dit impact had op de mensen die we hielpen. Zo kunnen waterzuiveringsinstallaties nog jaren blijven werken zonder onze hulp. Dat vonden we heel belangrijk,” benadrukt Mike.
Toch was het een ingrijpende situatie: 120 collega’s die ineens geen werk meer hadden en veertien veldkantoren die werden gesloten. “Het was een schok. Niet alleen voor ons, maar voor iedereen. Niemand zag het aankomen.”
Pijnlijk
Voor Mike, maar voor heel ZOA, blijft het abrupte einde van ZOA Colombia pijnlijk. Hij vertelt: “Wat me het meest bijblijft was de motivatie van de collega’s. Hun creativiteit en hun toewijding. We losten uitdagingen samen op. Het was een team dat altijd voor elkaar en voor de ander klaarstond.”
Ondanks het verdriet overheerst dankbaarheid, zegt Mike. “We zijn blij dat we konden helpen. Niemand wint in deze situatie. Er is nog genoeg werk te doen in Colombia, maar we hebben iets blijvends kunnen achterlaten.”