In beide landen zijn maar weinig hulporganisaties actief. Daarom zet ZOA alles op alles om in deze rampgebieden voet aan de grond te krijgen om noodhulp te verlenen. Want één ding is duidelijk: de nood is ongekend hoog. Mensen zijn bang dat de wereld ze vergeet. “De verhalen uit Libië en Marokko zijn hartverscheurend”, zegt ZOA-directeur Chris Lukkien. “De meeste overlevenden hebben niet alleen doden te betreuren, ze zijn ook alles kwijt. Deze mensen willen we er niet alleen voor laten staan.”
In Marokko houdt de overheid tot nu toe hulp uit Nederland tegen, maar door samen te werken met een partnerorganisatie die daar al aanwezig is kunnen we toch mensen bereiken. Libië is een gevaarlijk en instabiel land, waar hulporganisaties moeilijk veilig kunnen werken. Maar dat is geen reden om de Libiërs in de steek te laten, zegt Lukkien: “ZOA werkt overal in de wereld in de gevaarlijkste gebieden. Het is onze roeping om juist daar hulp te verlenen.”
